Landschap
Paisaje

Aardoppervlak - Superficie del Terreno
De Balearen bestaan eigenlijk uit de toppen van een bergrug. Ten gevolge van een geologische plooiing is e bergrug gedeeltelijk onder zeeniveau gezonken. De archipel is nu van het Iberisch schiereiland gescheiden door een trog van meer dan 1000 mtr. diep. De bergrug is nog makkelijk te herkennen: deze loopt van oost naar west over Menorca, Mallorca en Ibiza. Vervolgens zet de rug zich voort over het vastland van Spanje via Cabo de la Nao en de Sierra Nevada tot aan Gibraltar.

Mallorca heeft een grote landschappelijke verscheidenheid. In het noordwesten bevind zich de Sierra del Norte, een ruige bergketen bestaande uit grijze kalkrotsen, die slechts schaars begroeid zijn met grassen en laag struikgewas. De Puig Major is met zijn 1443 meter hoogte de hoogste top van het gebergte. De westkust en de noordkaap (Cap de Formentor) van Mallorca bestaand uit de spectaculaire rotsformaties met grillige vormen en steile klippen die boven de zee uit torenen. De oost- en zuidkust worden gekenmerkt door de vele kleine strandjes, die ingeklemd liggen tussen de rotsen, de zogenaamde calas. Ook zijn er langs de oostkust diverse druipsteengrotten te vinden. Het binnenland van Mallorca is vrij vlak en droog en wordt naar het noorden toe heuvelachtiger. Typerend zijn de winmolens in het binnenland. Deze molens maken deel uit van het irrigatiesysteem, dat naar men denkt al stamt uit de tijd van de Moorse overheersing. De baai van Palma aan de zuidkust van Mallorca heeft het grootste zandstrand en is het meest toeristische deel van het eiland. De baai wordt dan ook voor een groot deel geflankeerd door rijen grote hotels en flatgebouwen.

Flora & Fauna - Flora y Fauna
De flora van de Balearen is typisch Mediterraan te noemen. Veel voorkomende boomsoorten zijn den, steekeik en de wilde olijfboom. Sommige olijfbomen zijn meer dan duizend jaar oud. De dorpjes zijn veelal omgeven door boomgaarden bestaande uit citroen- of sinaasappelbomen, amandelbomen, vijgenbomen, olijfbomen of johannesbroodbomen. In de lage, glooiende gebieden komen dwergpalmen voor. Karakteristiek zijn de stenen muurtjes als afbakening van de terreinen.

Op grotere hoogte en in droge gebieden komen rozemarijn, dropheide, mirte, laurier en brem voor. Mirte is een groene heester met een zoetgeurende witte bloesem, die ook vaak gebruikt wordt als heg. In de tuinen en parken langs wegen komen veel uitbundige bloeiende Mediterrane struiken en planten voor, zoals bougainville, oleander, lantana, hebiscus en geranium. Daarnaast ziet u er huizenhoge ficussen, cacteeën en dadelpalmen.

Als afscheiding rond boerderijen en op rotsige gedeelten langs de kust zijn schijfcactussen te vinden. De schijfcactus werd vroeger gebruikt als afscherming van het toilet, dat zich achter de boerderij op het erf bevond. De cactussen hebben namelijk een afwerende werking op ongedierte. (probeer vooral niet de vruchten te plukken, de naalden dringen diep in uw vingers door en zijn zeer moeilijk te verwijderen) Langs de kust staat ook de aloë, een cactus die in rozetvorm groeit en aan het einde van zijn leven een grote speervormige bloem voortbrengt.

De fauna van de Balearen is nooit erg uitgebreid geweest, maar de herten, berggeiten en wilde schapen die er voort kwamen, zijn door de toenemende cultivering van het land vrijwel uitgestorven. Op de eilanden komen veel kleine hagedissen en gekko's voor, ook diverse slangensoorten, waaronder adders. De belangrijkste vogelsoorten zijn adelaars, valken, patrijzen en fazanten. In Parc Naturel de S' Albufera bij Alcudia zijn deze en vele andere vogelsoorten waaronder watervogels zoals de ibis, lepelaar en reiger te bekijken. Boven de Puig Major komt nog de zeldzaam geworden monniksgier voor, met zijn vleugelwijdte van wel drie meter.

Natuurbescherming - Ecologismo
Zoals ook in andere landen van Europa is de noodzaak voor het behoud van de natuur ook in de laatste jaren op Mallorca erkend. Het nationale instituut ICONA (Instituto Nacional para la Conservacion de la Naturaleza) en de op de Balearen actieve organisatie SECONA (Servico de Conservacion de la Naturaleza) werken daar krachtig aan. Nationale parken zijn er op Mallorca niet, maar wel bepaalde gebieden tot gemeentelijk of algemeen beschermd natuurgebied verklaard.

El Paraiso de Mallorca, bij Puigpunyent, is door de gemeente geadopteerd als natuurpark en blijft voor iedereen toegankelijk. Het eiland Sa Dragonera aan de zuidwestkust is in zijn geheel tot natuurgebied verklaard, maar wel toegankelijk gehouden. Dat zelfde is het geval met het eilandengebied van en rond Cabrera. Dit gebied, inclusief zee en bodem, is sedert 1991 een nationaal park. Cabrera kan overdag met een (huur) boot worden bezocht. Ook worden er excursies naar toe georganiseerd. Het park is tevens beschermd vogelgebied.