Geschiedenis
Historia

Ramón Llull

Deze schriftgeleerde, filosoof en theoloog wordt vereerd als beroemdste zoon van het eiland. Ramón Llull (in het Latijn Raimundus Lullus genaamd) aanschouwde in 1235 vlak na de christelijke herovering van Mallorca door Koning Jaume I, het levenslicht in Palma en groeide aan het koninklijke hof op. Ramón, die als jongeman een losbandig leven had geleid, werd op zijn dertigste door een visioen tot de religie bekeerd. Hij ontzegde zich sindsdien alle wereldse genoegens, verlaat vrouw en kinderen en trok zich in 1275 als heremiet in een hol op de berg Randa terug. Met een ijzeren zelfdiscipline ging hij zich bezig houden met het bestuderen van Latijn, Hebreeuws en Arabisch en schreef ontelbare tekens in zijn moedertaal, het Catalaans, dat toendertijd de officiële taal op Mallorca was. De Catalanen vereren hem daarom als vader van de Catalaanse cultuur en taal. Hij schreef meer dan 250 theologische, filosofische, lyrische en natuurwetenschappelijke werken.

Het voornaamste streven van Llull was echter de verbreiding van het Christendom. Dit doel bracht hem niet alleen tot stichting van een kloosterschool voor aanstaande missionarissen bij Miramar aan de noordwestkust van Mallorca, maar voerde hem tevens op missiereizen naar Noord-Afrika, Israël, London, Parijs en Napels. Llull overleed in 1315 op tachtigjarige leeftijd tijdens zijn laatste reis.

Er bestaan talrijke legendes omtrent zijn dood. Volgens een aantal geschiedenisschrijvers is hij als martelaar gestorven in Algerije, de reden waarom Llull heilig werd verklaard. Het klooster Nostra Senyora de Cura op de berg Randa met de grammaticazaal herinnert aan het levenswerk van Llull. Zijn stoffelijke resten bevinden zich in een zijkapel van de apsis van Sant Francesc in Palma.

Historisch overzicht - Vista General