Economie
industria y comercio
Door de
sterke opkomst van het massatoerisme is het belang van de landbouw
evenredig afgenomen. Minder dan 10% van de beroepsbevolking is nog
werkzaam in de landbouwsector. De boerenbevolking is voor een groot deel
werkzaam in het toerisme. Ook de inkomsten uit de landbouw zijn
dramatisch teruggelopen, ook al doordat veel landbouwgrond is ingenomen
door de toeristenindustrie. Tot 1840 was de landbouw zelfvoorzienend en
richtte men zich onder andere op de teelt van druiven en olijven. Daarna
werd de landbouw commerciëler aangepakt en verbeterde de kwaliteit door
nieuwe technieken.
In de droge en kalkrijke bodem kan niet veel groeien. Door elk jaar iets
anders te verbouwen probeert men de grond zo vruchtbaar mogelijk te
houden. In deze gebieden groeien voornamelijk olijf- en amandelbomen en
worden diverse granen verbouwd. De opbrengsten zijn over het algemeen
niet hoog, maar jaarlijks worden er circa 70 miljoen kilogram amandelen
geoogst.
Op geïrrigeerde akkers worden groenten, fruit (citrusvruchten) en
tegenwoordig ook steeds meer bloemen geteeld. Ook vindt er wat wijnbouw
plaats voor de lokale markt. De lekkerste wijnen worden geproduceerd
rond Binisalem, Santa Margarita en Felanitx. Ook visserij en veehouderij
zijn van enig belang (varkens, schapen) en langs de oostkust wordt
zeezout gewonnen. Door de natuurlijke begroeiing is er nauwelijks
veeteelt mogelijk. Alleen rond Campos del Puerto wordt melk en kaas
geproduceerd. De visserij heeft ernstig geleden onder de overbevissing
waardoor er in de wateren rond Mallorca praktisch geen vis meer zit, in
ieder geval te weinig om rendabel te exploiteren. De meeste vis wordt
vanaf het Spaanse vasteland geïmporteerd. Het zout op Mallorca wordt
gewonnen met behulp van methodes die al gebruikt werden door de
Foeniciërs. Het zout wordt onder andere geëxporteerd naar Scandinavië en
Azië als tafelzout.
De traditionele ambachten zoals de schoenenindustrie, de meubelindustrie
en de textielindustrie vormen nog steeds de basis van de industriële
activiteiten op Mallorca. Wereldfaam genieten de kunstparels Majorica
die in Manacor gefabriceerd worden. In Inca staan meer dan twintig
leerfabrieken. Andere producten zijn Mallorcaans glas, Mallorquine
meubelen en aardewerk. Kleuren die vaak voor het glas gebruikt worden
zijn groen, geel, topaas en kobaltblauw. De overzeese handel vindt
plaats vanuit de hoofdstad Palma de Mallorca. Van hieruit varen de
schepen naar het Spaanse vasteland en naar een aantal Europese en
Afrikaanse steden. Palma de Mallorca kent verder nog enkele
metaalverwerkende en chemische bedrijven en er zijn steengroeven
(marmer) en er vindt winning van fosfaat plaats.
Eind 19de eeuw kwamen er al toeristen naar Mallorca. Het eerste hotel,
Gran Hotel in Palma de Mallorca, werd in 1903 geopend. In 1935 kwamen er
al meer dan veertigduizend toeristen naar Mallorca. Voor, tijdens en na
de oorlogsjaren liep het toerisme sterk terug. Pas in de jaren vijftig
werd Mallorca weer wat populairder. Begin jaren zestig kwam het aantal
toeristen boven de miljoen uit, onder andere door de opening van een
vliegveld op Palma de Mallorca. Door de oliecrisis in de jaren zeventig
en de economische recessie in de jaren tachtig zakte het toerisme weer
in.
Op dit moment komen er elk jaar miljoenen toeristen naar Mallorca die
ervoor zorgen dat Mallorca bijna volledig afhankelijk is van het
toerisme. Het toerisme is verantwoordelijk voor 80% van de inkomsten van
het eiland en zorgt voor werk in de bouw, de horeca en het hotelwezen.
Dat de economie van het eiland door conjuncturele schommelingen zeer
kwetsbaar is, is al verschillende keren pijnlijk duidelijk geworden. Ook
de nadelen van het massatoerisme, onder andere vervuiling en
waterschaarste, worden steeds duidelijker.
|